کارگردان فیلم |پنج تا پنج|تارا اوتادی ;سابقه فیلم‌سازی که ندارم،می‎خواستم یک فیلم کوتاه بسازم!

پنج تا پنج ، داستانِ مردی را از ساعت پنج عصر تا پنج صبح روایت می کند که اتومبیلش در جاده ای دور افتاده دچار سانجه ای شده و او به ناچار مجبور می شود آن شب را در منزل چهار  پیرمرد به صبح برساند.پیرمردان شرط اقامت مرد در آن خانه را حضور وی در بازی معمول خود دانسته از وی می خواهند دربازیشان شرکت کند.مرد پس از مخالفت اولیه و کش و قوس هایِ فراوان به اجبار شرط را پذیرفته با آنها واردِ بازی می شود.در یادداشت این فیلم توسط تارا اوتادی آمده :می خواستم فیلم اولم را بسازم. با ماهان حیدری دنبال طرحهای مختلف گشتیم چندین طرح بهم معرفی شد از همه بیشتر طرح خود ماهان رو دوست داشتم جایی در یکی از روزهای آینده. همه می گفتند ساختش کار سختیه و به عنوان اولین کار سینمایی نباید انتخابش کرد، چون فیلم تک لوکیشن، دیالوگ محور و بدون حضور هیچ خانمیه و ضمناً مخاطب خاص داره. اما من باهاش ارتباط برقرار کرده بودم و ضمناً معتقدم که ذائقه بیننده ایرانی خیلی متفاوت از چند سال قبل شده. پس شروع کردم. در ادامه راه رضا کیانیان عزیز به عنوان مشاور هنری پروژه به ما پیوست. کار کردن با یه استاد هم لذت بخشه هم آموزنده. ما با بقیه دوستان شدیم یک تیم بی نظیر و کار رو شروع کردیم. علیرضا برازنده، رضا کیانیان و ماهان حیدری و بقیه دوستان گروه سنگ تموم گذاشتند، حالا اتفاقی که افتاده رو شما باید قضاوت کنید. امیدوارم از دیدن این فیلم لذت ببرید و آخر فیلم فقط یک دقیقه فکر کنید “اگه من بودم چی می شد؟”

اولین ساخته تارا اوتادی، کارگردان جوان سینمای ایران از ۵ اردیبهشت ماه در گروه هنر و تجربه اکران شده است. رضا  کیانیان، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و شمس لنگرودی، شاعر و پژوهشگر در فیلم «پنج تا پنج» که دارای مضمونی فلسفی- اجتماعی است، بازی می کنند.تارا اوتادی در گفتگو با خبرنگار سایت سینما هنر و تجربه در مورد این فیلم گفتگو کرده که قسمت هایی از در این بخش قرار داده شده است،اوتادی در مورد تجربه سینمایی خود گفت:سابقه فیلم‌سازی که ندارم،می‎خواستم یک فیلم کوتاه بسازم که البته حتما یک روزی می‌سازم و اسمش «بوسه صلح» است. تا پیش تولید فیلم هم پیش رفته بودم و اصلا همان فیلم پایه ساختن پنج تا پنج شد. درباره صلح جهانی بود و یک پروداکشن عظیمی داشت که وقتی محاسبه کردم دیدم باید یک هزینه مالی سنگینی بکنم برای یک فیلم ۱۴ دقیقه‌ای. ترجیح دادم این را موکول به بعد کنم و به جایش یک فیلم بلند بسازم اگرچه حتما روزی سراغش خواهم رفت، چون ایده فیلم بسیار زیباست و درباره صلح جهانی است. فیلم تولید اردیبهشت و خرداد ۹۲می باشد و متاسفانه  یک سال و نیم در مرحله تدوین متوقف شد و از این لحاظ آسیب بزرگی  خوردیم. من قرارداد تدوین همزمان بسته بودم اما یک سال و نیم درگیر تدوین بودم و حالا هم که به اکران رسیده‌است.

+ عکس ها: علی نیک رفتار