در شعرم دوّم؛ تنها تصویری که از قضیه چارچوب تأثیر می پذیرد،اگر ممکن از ناخودآگاه باشد،بعدها از آن بعنوانِ یک چیزِ اصولی اما نادرست نام می برند.تشخیصِ ناخودآگاه؛نگاهِ اوّلِ ما که از آن «حواس» در مداخله ی جسمی نام برده می شود و اینکه حواسمان نیست،مُلهم از چیست؟تصنعی بودن حتّی؟