به گزارش بابل نوین، ماه مبارک رمضان با اسامی متفاوت و بسیار پرمعنی مورد توجه مسلمانان است برخی از آن به ماه رحمت برخی به ضیافت‏ الله و برخی به ماه بهار قرآن یاد می‌کنند و برای شیعیان نیز ویژگی‌های مضاعفی دارد.
هرکدام از ما با توجه به عمری که سپری کرده‌ایم، شب‌های قدر زیادی را درک کرده‌ و در ایام سوگواری حضرت علی(ع) در این ماه، بر مظلومیت حضرتش اشک‌ها ریخته‌ایم ولی نمی‌دانیم چرا در کشوری که بر مدار مذهب شیعه می‌چرخد و امام اول شیعیانش حتی در بین غیرمسلمانان الگوی جود و جوانمردی است، باید بنا به گزارش وزیر کشور در ۱۷ خرداد به مجلس شورای اسلامی، سالانه ۶۰۰ هزار نفر وارد زندان‌هایش شوند و بیش از ثلث ازدواج‌ها منجر به طلاق گردد؟!
هرچند بنا نداریم به مشکلات و آسیب‌های اجتماعی تلنبار شده هم‏چون اعتیاد، فقر، بیکاری بیش از سه و نیم میلیون نفری، فسادهای اداری و اجتماعی و … بپردازیم، قصد نشانه رفتن انگشت اتهام هم به سوی کسی نداریم، فقط می‌خواهیم به برکت ماه مبارک رمضان عرض ارادتی داشته باشیم خدمت مولای متقیان و به گوشه‌ای از سفارش‌های آن حضرت که متأسفانه کمتر بر منابر نقل می‌شود اشاره‌ای داشته باشیم.
سفارش‌هایی که اگر جوانان ما آن‌ها را سرلوحه زندگی خود قرار دهند، قطعاً وضعیت اجتماعی کشور تغییر خواهد کرد و از واعظان نیز انتظار می‌رود در این ماه، در منابر خود به بیان فرازهایی از نهج‌البلاغه بپردازند و همان‌طور که رمضان، ماه بهار قرآن است، آن را ماه ترویج اندیشه‌های علوی و بهار نهج‌البلاغه هم بدانیم.
بر این اساس، به بخشی گزینش‌شده از سفارش‌های حضرت به فرزندشان در نامه ۳۱ اشاره کرده و از خداوند متعال می‌خواهیم که توفیق عمل به آن را به ما عنایت فرماید:
پسرم! بدان آنچه بیشتر از به کارگیری وصیتم دوست دارم، ترس از خدا و انجام واجبات و پیمودن راهی است که پدرانت و صالحان خاندانت پیمودند… پس تلاش کن تا درخواست‌های تو از روی درک و آگاهی باشد نه آنکه به شبهات روی آوری و از دشمنی‌ها کمک گیری و قبل از پیمودن راه پاکان از خداوند یاری بجوی و در راه او با اشتیاق عمل کن تا پیروز شوی و از هر کاری که تو را به شک و تردید اندازد یا تسلیم گمراهی کند بپرهیز.
بدان که گنج‌های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه درخواست داده و اجابت آن را برعهده‌ گرفته است. پس حاجت خود را به او به گوی و آنچه در دل داری نزد او بازگوی، غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن تا غم‌های تو را برطرف کند و در مشکلات تو را یاری رساند و از گنجینه‌های رحمت او چیزهایی درخواست کن که جز او کسی نمی‌تواند عطا کند مانند عمر بیشتر، تندرستی و گشایش در روزی.
هرگز از تأخیر اجابت دعا ناامید مباش، زیرا بخشش الهی به اندازه نیت است گاه در اجابت دعا تأخیر می‌شود تا پاداش تأخیر کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل‌تر شود گاهی درخواست می‌کنی اما پاسخ داده نمی‌شود زیرا بهتر از آنچه خواستی به زودی یا در وقت مشخص به تو خواهد بخشید. یا به جهت اعطای بهتر از آنچه خواستی دعا به اجابت نمی‌رسد زیرا چه‌بسا خواسته‌هایی داری که اگر داده شود مایه هلاکت دین تو خواهد بود پس خواسته‌های تو به گونه‌ای باشد که زیبایی تو را تأمین و رنج و سختی را از تو دور کند پس نه مال دنیا پایدار و نه تو برای مال دنیا باقی خواهی ماند. همانا دنیاپرستان چونان سگان درنده، عوعو کنان، برای دریدن صید در شتابند، برخی به برخی دیگر هجوم آورند و نیرومندشان ناتوان را می‌خورد و بزرگ‌ترها کوچک‌ترها را.
به یقین بدان که تو به همه آرزوهایت نخواهی رسید پس در به دست آوردن دنیا آرام باش و در مصرف آنچه به دست می‌آوری نیکو عمل کن. نفس خود را از هرگونه پستی بازدار هرچند تو را به اهدافت برساند زیرا نمی‌توانی به اندازه آبرویی که از دست می‌دهی بهایی به دست آوری. برده دیگران مباش که خدا تو را آزاد آفریده، آن نیک که جز با شر به دست نیاید نیکی نیست و آن راحتی که با سختی فراوان به دست آید آسایش نخواهد بود.
پیش از آنکه فرصت از دست برود و اندوه به بار آورد از فرصت‌ها استفاده کن. به کسی که به تو علاقه ندارد دل مبند، اگر برای چیزی که از دست دادی ناراحت می‌شوی پس برای چیزی که به دست تو نرسیده نگران باش.
خویشاوندانت را گرامی دار؛ زیرا آن‌ها پر و بال تو می‌باشند که با آن پرواز می‌کنی و ریشه تو هستند که به آن‌ها باز می‌گردی و دست نیرومند تو می‌باشند که با آن حمله می‌کنی، دین و دنیای تو را به خدا می‌سپارم و بهترین خواسته الهی را در آینده و هم‌اکنون در دنیا و آخرت برای تو می‌خواهم.