به گزارش بابل نوین، حجت‌الاسلام والمسلمین بهروز محمدی منفرد، مولف و پژوهشگر در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) ویژگی سریال‌های مناسبتی ماه رمضان را چنین توصیف کرد: توقع حداقلی از آثاری که در ایام ماه مبارک روی آنتن سیما می‌رود این است که تماشاگر را به اندیشیدن وا دارد، چون در ماهی که قرار است تهذیب نفس صورت گیرد، سرگرمی صرف توجیه مناسبی برای سریال‌سازی نیست، بلکه نیاز است تماشاگر با  تماشای آثار مورد نظر، پیرامون کردار خود دقیق شوند.

حضور اندیشمندان در عرصه ایده‌پردازی در سینما و تلویزیون

وی افزود: برای رسیدن به این خواسته نیز بهترین مسیر از دیدگاه من بهره‌گیری از اندیشمندانی است که با نگاه خلاق خود قادرند فیلمنامه‌های خوبی را پدید آورند. البته وقتی از مشارکت اندیشمندان در حوزه فیلمنامه‌نویسی سخن می‌گویم منظورم این نیست که آنها خود به‌شخصه دست به نگارش فیلمنامه بزنند، چون این عمل خود به‌نوعی کاهش کیفیت را در پی دارد؛ زیرا فیلمنامه‌نویسی یک حوزه تخصصی است که دانش خاص خود را طلب می‌کند، اما در بحث ایده‌پردازی و مشاوره استفاده از مشاوران می‌تواند قدم خوبی برای رسیدن به متون خوب باشد.

مولف کتاب «اخلاق دین‌مدار و دنیاگرا» تاکید کرد: این مشاوره نباید تنها در بحث خلق ایده متوقف شود، بلکه در طول مشاوره نیز باید از ایده‌پرداز الهام گرفت. این‌که می‌گویم اندیشمندان و فیلسوفان، ایده‌پرداز فیلم‌هایی سینمایی باشند، امری غریبه در سینما نیست، چون در سینمای جهان این امر بسیار رایج است؛ برای مثال در غرب کارهای بسیار خوب و پرطرفداری تولید شده که ایده اصلی آن توسط فیلسوفان ارائه شده است، البته خصیصه مورد نظر، بیشتر در سینما وجود دارد، اما این اواخر با فراگیر شدن سریال‌های امریکایی در جهان می‌بینیم که این ایده‌پردازی در تلویزیون نیز انجام می‌شود.

وی به توضیح فوق اضافه کرد: وقتی از کم‌کاری سینما و تلویزیون در حوزه کارهای مناسبتی سیما حرف می‌زنم منظورم این نیست که سینماگران در این حوزه تقصیرکار هستند، بلکه من نیمی از اشکال را، در بین اندیشمندان جستجو می‌کنم، زیرا نتوانسته‌اند تفکرات و ایده‌های خود را به شکلی جذاب در اختیار جامعه قرار دهند تا هنرمندان بتوانند برای تولید کارهای مناسبتی از آن بهره برند. در این میان باید به دو مثال موفق اشاره کنم تا به‌نوعی الگو نیز معرفی کردم باشم. در تلویزیون «خندوانه» و «دورهمی» کارهایی هستند که به‌شدت پرطرفدار هستند، اما این استقبال تنها به واسطه جذابیت ساختاری نیست که رخ داد، بلکه اندیشه و تفکرات که در متن آن وجود دارد هم عاملی مهم در جذابیت این کار بوده است.

پیام اخلاقی سریال‌های تلویزیون نباید خنثی باشند

این استادیار دانشگاه تهران در پاسخ به این مطلب که در بسیاری از تولیدات مناسبتی ماه رمضان، موضوعات اخلاقی مد نظر قرار می‌گیرد، پس چگونه می‌توان این تولیدات را آثاری ناکارآمد نام برد؟ گفت: طبیعی است هر اثری که از تلویزیون کشورمان پخش می‌شود به نوعی در خود پیامی اخلاقی را نهفته دارد، اما این ویژگی دلیلی بر کیفیت و تاثیرگذاری کار نیست، چون این‌که توقع داشته باشیم به بهانه اینکه در سریال از بدی دروغ حرف زده می‌شود آن کار را، دینی بنامیم اشتباه محض است. دلیلم نیز برای این ادعا این است که در کنار مذمت دروغ باید سریال مورد نظر انگیزه و حرکتی ایجاد کند تا تماشاگر در راستای مورد نظر قدم نیز بردارد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره دو سریال اصلی ماه رمضان امسال نیز این‌گونه اظهار نظر کرد: قضاوت درباره کیفیت «نفس» و «زیر پای مادر» هنوز زود است، چون حداقل باید ۱۰ قسمت از مجموعه پخش شود تا بتوان ارزیابی خوبی در این زمینه داشت، اما تا همین حدی هم که آثار پخش شده باید بگویم که به‌شخصه «نفس» را بیشتر پسندیدم، چون حس می‌کردم قصه و لحن روایت آن شکلی تازه و نو دارد که تا به حال در کمتر سریال مشابه‌ای دیده شده است.

وی در انتهای سخنان خود تصریح کرد: درباره «زیر پای مادر» هم همین اندازه باید بگویم که کار مجموعه‌ای از چند فیلم و سریال است که در یک کار جمع شده و به نظرم اتفاق خاصی در آن نیفتاده است، البته مسلماً به دلیل شکل ملودرام قصه سریال خواهد توانست در جذب تماشاگر موفق باشد اما این امر را نمی‌توان امتیازی برای کار دانست. نکته دیگر اینکه پیش‌بینی اتفاقات در «زیر پای مادر» امری سخت و دشوار نیست. این ویژگی نیز برای یک کار تلویزیونی آفتی مهیب است که امیدوارم در ادامه از بین رود./ص