امروز : جمعه, ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۳
بازخوانی دراماتیک از شخصیت «منصور حلاج»
به گزارش بابل نوین، قطب الدین صادقی(نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر) درباره نمایش «مصائب یک رقصنده پاپتی» به نویسندگی ، طراحی و کارگردانی عباس عبداللهزاده در عمارت ارغنون یادداشتی بدین شرح نگاشت: نمایش مصائب یک رقصنده پاپتى یک بازخوانى دراماتیک از شخصیت عارف بزرگ ما حلاج است کارى که آقاى عبدالله زاده، نویسنده طراح و […]
به گزارش بابل نوین، قطب الدین صادقی(نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر) درباره نمایش «مصائب یک رقصنده پاپتی» به نویسندگی ، طراحی و کارگردانی عباس عبداللهزاده در عمارت ارغنون یادداشتی بدین شرح نگاشت:
نمایش مصائب یک رقصنده پاپتى یک بازخوانى دراماتیک از شخصیت عارف بزرگ ما حلاج است کارى که آقاى عبدالله زاده، نویسنده طراح و کارگردان این اثر انجام دادند، به روز کردن موضوع از طریق آوردن ادبیات عارفانه به این منظور که عوام متوجه نشوند تا برایشان دردسر ایجاد نکنند، است.
در رویارویى با مردمى که نشانههاى مشخص جامعه امروزى ما را دارا است، قرائتشان از زندگى براساس مادیات ملموس و بدون بلند پروازى عارفانه است و تیپها و دیالوگها همه ناشى از یک روح اعتراضى کارگردان به این نوع انتخاب زندگى است، کار دیگرى که کارگردان انجام دادند، تلفیق روح عرفانى اثر و انتقاد اجتماعى و در واقع دخالت سیاسى در اخلاقیات جارى است.
انتخاب یک زبان دراماتیک که بیشتر زبان تئاتر تجربى امروز جهان را براى ما تداعى میکند مثل همان کارى است که اشتانیفسکى انجام داد تا از دل ریتم ، موسیقى و حرکت ریشههای جذابیت درام را براى ارتباط حسى ـ حرکتى و تصویرى با تماشاگر را تضمین کند.
این سه راههاى ارتباطى ما با اثر است و بعضى مواقع وقتى که بى واسطه است بسیار موفق عمل میکند ولى زمانی که با مفاهیم عرفانى بسیار پیچیده که متعلق به ادبیات خواص است ترکیب شود در انتقال مفاهیم بعضا دچار چالش میشود.
در این اثر ارتباط حسى ـ تصویرى و حرکتى خیلى قوىتر است تا انتقال دیالوگهایى که گاهاً بازیگرها به خاطر شرایط مجبورند آرام به زبان بیاورند، براى این که مفهوم منتقل شود به هر حال موضوع موضوع پیچیدهاى است این سه روش، ریتمیک ، حرکتى و تصویرى، هم از نظر زبان صحنهاى و هم روح انتقادى به ناهنجارىهاى دوران کنونى و همچنین ستایش از یک عارف بزرگ که همه تلاشش این بود که کمالگرایى را در وصل به حق تبدیل کند در اثر دیده میشود.
به نظر من اگر آقای عبداللهزاده یکى از راهها را به تمام پیگیرى میکردند میتوانستند در یک دستی اثر و ارتباط قویتر موفقتر باشند.
نمایش مصایب یک رقصنده پاپتی برآمده از فرهنگ، تفکر و ارزشهاى ملى خود ما است و بزرگترین حس استنباط بیننده بعد از پایان نمایش این است که احساس میکند یک نمایش ایرانى که تقلید و یا کپى کارهاى شلخته خارجى نیست دیده است.
در پایان به گروه پر تلاش این کار، چه در سطح حرکت ، موسیقى و بازى تبریک میگویم که همه توان خود را به کار گرفتند تا این اثر هر چه منسجمتر و پر قدرتتر دیده شود.
اخبار فرهنگ و هنر بابل نوین , اشتانیفسکى , بابل , تقلید , دراماتیک , ریتمیک , عباس عبداللهزاده , عمارت ارغنون , موسیقى , نمایش , نویسندگی
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.