به گزارش بابل نوین، «علی راشکی» به عنوان هنرمند منتخب بخش استان‌های دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در آیین اختتامیه این جشنواره مورد تقدیر قرار گرفت.

این طراح و نقاش ۴۶ ساله، متولد «جزینک» از روستاهای مرزی سیستان و بلوچستان است و اگر چه از بدو تولد با معلولیت جسمی دست و پنجه نرم کرده، اما توانسته پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری طی کند و تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه هنر تهران به تحصیل بپردازد.

راشکی درباره پیشینه هنری‌اش به خبرنگار فارس می‌گوید: از دوران کودکی به هنر علاقه داشتم و فضای روستای محل زندگی هم به این موضوع کمک می‌کرد. دلم می‌خواست مناظر و حیوانات را روی کاغذ بیاورم و همین باعث شد در دوره دبستان و راهنمایی کار نقاشی را جدی بگیرم.

وی ادامه می‌‌دهد: در دوره دبیرستان، همزمان خواهرم در رشته زیست‌شناسی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل بود و هر گاه به خانه باز می‌گشت، کتاب‌هایی را با موضوع آموزش طراحی و نقاشی از انتشارات بهار برایم خریداری می‌کرد و می‌آورد.

* یک گالری هم در زاهدان وجود ندارد

به گفته این هنرمند سیستانی، در این منطقه امکاناتی برای آموزش هنر و پیشرفت در این رشته وجود نداشت و تنها موضوعی که او را به سمت هنر پیش برد، علاقه و استعدادش بود که باعث شد در سال ۷۰ در رشته هنر دانشگاه ـ‌آن هم در تهران‌ـ قبول شود.

او می‌گوید: حضورم در دانشگاه فرصت بزرگی بود که بتوانم خودم را در فضای هنر قرار دهم و در این راه از همکلاسی‌ها، اساتید و فضای هنر خیلی نکات را آموختم.

راشکی پس از دوران کارشناسی، به زادگاه خود باز می‌گردد و جدی‌تر از گذشته نقاشی را ادامه می‌دهد. او چند سال بعد در کنکور کارشناسی ارشد قبول و راهی پایتخت می‌شود، اما معتقد است آنقدر که دوره کارشناسی برایش آموزنده بوده، دوره ارشد نبوده است.

او تأکید می‌کند: راه‌اندازی رشته هنر دانشگاه زاهدان در اوایل دهه ۷۰ فضای هنری استان را تا حدودی تغییر داد اما سیستان و بلوچستان همچنان در حوزه هنر استان محرومی بود و غیر از خانه فرهنگ و اداره‌کل ارشاد،‌ آموزشگاهی برای آموزش تخصصی نقاشی وجود نداشت. هنوز هم یک گالری حرفه‌‌ای در زاهدان به عنوان مرکز استان وجود ندارد.

* نگذاشتم معلولیت بر هنرم تأثیر بگذارد

این هنرمند معلول، برای هنرش سختی‌ها و زحمات زیادی متقبل شده و معتقد است: احساس می‌کنم این سختی‌ها نکته مثبتی در زندگی هنری‌ام بوده و به عنوان کسی که معلولیت دارم، هرگز نگذاشتم این معلولیت تأثیری روی نگاه و هنرم بگذارد. تنها چیزی که دوست دارم این است که هنر نقاشی را ادامه دهم.

وی در پاسخ به اینکه تاکنون از امکانات دولتی نظیر بیمه هنرمندان استفاده کرده است یا خیر، می‌گوید: اخیراً برای بیمه هنرمندان اقدام کرده‌ام اما از لحاظ امکانات و توجهاتی که باید به هنرمندان بشود ـ‌‌‌آن‌گونه که انتظار می‌رود‌ـ‌ توجهی نشده است.

راشکی ادامه می‌دهد: چند سالی است که روی کار خودم متمرکز شده‌ام اما در یک دوره‌ای، عضو هیأت علمی دانشکده هنر زاهدان بودم و خیلی هم از کارم رضایت داشتند، اما برخی تنگ‌نظری‌ها مانع از ادامه این همکاری شد. متأسفانه در موانع بسیاری جلوی راهم گذاشتند و دانشگاه زاهدان هم در این زمینه کم‌لطفی کرد.

این نقاش، تاکنون نمایشگاه‌هایی را به صورت انفرادی یا گروهی در تهران، کرمان و آلمان برگزار کرده که آخرین نمایشگاه داخلی‌اش در سال ۹۲ در خانه هنرمندان برپا شده است.

راشکی در پایان این گفت‌وگو، دلیل حضورش در دهمین جشنواره تجسمی فجر را دعوت مسئولان این جشنواره به ویژه حسین مسگرانی، مجید ملانوروزی و مجتبی آقایی دانست و بابت توجه ویژه این افراد و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به استان‌ها، قدردانی کرد.

گفت‌وگو: محمد کلهر