به گزارش بابل نوین، میثم رنجبر شاعر خوش ذوق و انقلابی دیار علویان مازندران همزمان با حماسه ۹ دی سروده‌ای را تقدیم کرده است تا نشان دهد هنرمندان متعهد پای درخت انقلاب همچنان ایستاده‌اند و هر آنچه در توان دارند برای اعتلای ایران اسلامی می‌گذارند.

ساختیم از خشت جان گر چه بنای انقلاب
همچنان با اشک می‌جنگیم پای انقلاب

هم صدایش را کشیدیم و مضاعف درد آن
دردتر خواندیم تقطیع هجای انقلاب

فتنه وقتی شد، غبارآلود می‌گردد فضا
خویش را جا می‌زند تحت لوای انقلاب

فتنه وقتی می‌شود یک عده غافل می‌شوند
در می‌آرد خائنی بعدش ادای انقلاب

فتنه حتی شیخ دارد، پس مواظب باش که
زود قالب می‌کند خود را به جای انقلاب

یادمان مانده است پرچم‌های آتش‌خورده را
روز عاشورا که…نه…روز عزای انقلاب

یادمان مانده است سوت و رقص و کف در شهرها
روز عاشورا که شد کرب‌و بلای انقلاب

خواستند اما نشد این که جلودارش شوند
با خیانت مانعی بر اعتلای انقلاب

ما چهل سال است می‌جنگیم با هر فتنه‌ای
ماجرا داریم با هر ماجرای انقلاب

از شهیدان اینچنین آموختیم این که فقط
تا قیامت خونمان باشد بهای انقلاب

باید از جان، مال و از سرمایه‌ات هم بگذری
بگذری از آبروی خود برای انقلاب

“انقلابی” با بصیرت، با شهامت می‌کند
فتنه را تبدیل به رمز بقای انقلاب

با حسین روزگارت باش وقت امتحان
در کنار رهبرت؛ صاحب ندای انقلاب

کوری هرکس نمی‌خواهد ببیند عزتش
همچنان هستیم ما با ناخدای انقلاب

فرق بین باعلی و یاعلی یک نقطه است
قبل از “کنا معک”،” یالیتنای” انقلاب

واجب دینی است حفظ انقلاب مهدوی؛
گوش بر زنگیم بر حی علای انقلاب

جسم ناقص؟! جان ناقابل؟!.. نبینیم ای خدا
جان هر ایرانی و ایران فدای انقلاب

در قیامت هم خداوندا هوادارش تو باش
هر که دارد توی این دنیا هوای انقلاب

خبرنگار: مهدی بادیکناری