به گزارش بابل نوین، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدجواد درچه‌ای، در حاشیه بازدید از بیست و پنجمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در پاسخ به اینکه شاخص ترویج قرآن در جامعه چیست؟ و تاثیر برگزاری برنامه‌هایی نمادین مانند نمایشگاه، مسابقات قرآنی و… در فرهنگ جامعه چیست؟ گفت: بر هیچ کس پوشیده نیست، فعالیت‌های قرانی همچون کرسی‌های تلاوت، مسابقات قرآن، نمایشگاه قرآن و… که هرکدام تاثیر خاص خود را دارند و هرکدام اگر با توجه به موقعیت زمان و مکان و جوانب کار، می‌توانند تاثیر مثبت خود را داشته باشند.

موسوی درچه‌ای ادامه داد: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که  علی‌الخصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی ادعای ام‌القری بودن است و انتظار از حرکت‌های قرانی بالاست و باید در عرصه فعالیت‌های قرآنی، یک سر و گردن از بقیه جوامع بالاتر باشد. لذا اگر گاهی، نقصی و یا ضعفی گفته می‌شود برای اینست که ما بتوانیم به نتیجه مطلوب بیشتر نزدیک شویم.

حجت‌الاسلام درچه‌ای با اشاره به زمان برگزاری نمایشگاه قرآن کریم گفت: نمایشگاه حسنش به اینست که اولا زمان برگزاری‌اش بسیار مناسب است. ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الله است. ماهی است که خداوند حکیم با سفره احسان خودش، با قرآن کریم از مهمانان خودش پذیرایی می‌کند و بستر این ماه از ماه‌های دیگر فراهم تر است. اما چیزی که جسته و گریخته از زمان نمایشگاه از دوستان شنیدم، این بود که بعضی از سال‌ها، نمایشگاه کمی قبل از ماه مبارک آغاز می‌شده است و این یک حسنش این بود که عزیزان شهرستانی بهتر می‌توانستند از نمایشگاه استفاده کنند. چرا که آنها تهران نیستند و در ماه مبارک رمضان سخت می‌توانند از نمایشگاه بازدید کنند و مسافر می‌شوند و روزه‌شان بهم می‌ریزد. سال‌های قبل که چند روز زودتر آغاز می‌شد، حسنش این بود که عزیزان شهرستانی از نمایشگاه استفاده می‌کردند و همین که یک تبلیغی می‌‍شد برای نمایشگاه که از چند روز قبل از ماه مبارک افتتاحیه‌ای برگزار می‌شد.

این قاری ممتاز کشورمان ادامه داد: در مجموع نمایشگاه، غرفه‌های متعددی هست، که مردم می‌توانند بازدید کنند و نیازهای قرآنی، کتاب و یا مصحف را تهیه کنند. اما یک نکته که به ذهنم می‌رسد، اینست که گاهی یک یکنواختی‌ای در بعضی از غرفه‌ها وجود دارد. مثلا ۳۰ تا غرفه شبیه هم وجود دارد. غرفه‌هایی که خیلی نزدیک بهم هست و تنوع کمی وجود دارد. اگرچه نسبت به سال‌های گذشته رشد داشته است اما به نظرم با توجه به عصرمان که عصر ارتباطات، فضای مجازی و تهاجم فرهنگی هست، نیازمند این هستیم که حرکت‌های قرآنی به بهترین وجه و با تنوع بیشتر و به‌روزتر صورت گیرد تا اقشار مختلف مردم را بتواند جذب کند.

حجت‌الاسلام موسوی درچه‌ای در پاسخ به اینکه آیا جلسات سنتی قرآن کریم در پرورش قاری موثر است یا موسسات قرآنی؟ گفت: هرکدام از اینها تاثیر خاص خود را دارند؛ اما آمار نشان‌دهنده اینست که پرورش‌یافتگان جلسات سنتی قرآن، قاریان قوی‌تر و موثرتری در جامعه بوده‌اند. موسسات از جهت کلاسیک و برنامه‌ریزی مدون، برای آموزش سنین مختلف، فعالیت خوبی دارند. چون مخاطبین ما هم، اکثرا مخاطبین فصلی هستند و در یک مقطعی می‌خواهند آموزشی ببینند و توشه‌ای از قرآن کریم بردارند و بهره‌ای ببرند. لذا موسسات و برنامه‌های مقطعی باید باشند. اما همانطور که می‌گوییم برنامه مقطعی، تاثیرش هم مقطعی است. در حالیکه جلسات قرآن، برنامه شان بلندمدت و ماندگارتر است. لذا جلسات سنتی نه‌تنها باید حفظ شود و تضعیف نشود، بلکه باید حمایت همه‌جانیه شوند و حتی موسسات هم به میدان بیایند و از جلسات سنتی حمایت کنند.

موسوی درچه‌ای که سال‌هاست در مسجد جامع المهدی(عج) جلسه‌داری می‌کند در ادامه تصریح کرد: موسسات در حقیقت بیشتر حول محور مطالب نظری می‌چرخند. کار عملی و احساسی را باید در جلسات سنتی آموزش دید. ما معتقدیم مجموعه علوم و فنون قرآنی به دو بخش فکری، نظری و حسی، عملی تقسیم می‌شود و کسانی که می‌خواهند خبره شوند، باید در هر دو بخش قوی باشند. ولی ما می‌بینیم که خیلی‌ها در همون بخش اول متوقف می‌شوند. حسن جلسات سنتی اینست که بخش دوم یعنی آموزش حسی، عملی جلوتر هستند. گرچه هنوز جای کار دارد و باید در این بخش قوی‌تر شویم تا مثل مصری‌ها شویم و مخاطبین و مردم ما دور منبر حلقه بزنند و همه برای لذت بردن از تلاوت جمع شوند. این چیزی است که باید مسیرمان به این سمت باشد. چراکه آموزش اساسی پای منبر تلاوت داده می‌شود.

موسوی درچه‌ای ادامه داد: ما باید بپذیریم که کم کار هستیم. ما وقتی کشوری مثل مصر را مثال می‌زنیم، در عرصه خوانندگی مسائل دیگری هم در آنجا وجود دارد، اما شما می‌بینید که مردم یک شوق و یک حس خاصی نسبت به استماع تلاوت قرآن دارند. گویی با تلاوت قرآن، روح‌شان و وجودشان آرامش پیدا می‌کند. حتی ممکن است که کسی فقط می‌خواهد یک آرامش صوت و لحنی ببرد، در مصر اینگونه است که به صوت و لحن قرآن رجوع می‌کند.

وی در ادامه به خاطره‌ای از سفر تبلیغی خود در ایام نوروز سال ۹۵ به یونان اشاره کرد و گفت: سفارت ایران در لحظه تحویل سال جشن سال تحویل گرفته بودند. من برنامه‌ای برای تلاوت در آن جلسه نداشتم ولی سفیر از بنده درخواست کرد تا آیاتی را تلاوت کنم. من هم خیلی مایل نبودم به خاطر نوع و فضای جلسه که تلاوت کنم. منتها استخاره کردم و جواب استخاره خوب آمد و ترک این عمل هم بسیار بد آمد. خلاصه با خود گفتم حتما حکمتی در آن نهفته است. دقایقی تلاوت کردم و حین تلاوت همه با موبایل فیلم می‌گرفتند و متاثر شدند. پس از من چند نفر از خوانندگان سنتی و اصیل ایرانی اشعار مولوی و حافظ و .. را خواندند و برنامه‌هایشان را اجرا کردند.

وی ادامه داد: پس از پایان مراسم، یکی از مهمانان که اهل تاجیکستان بود، جلو آمد و از سفیر به خاطر برگزاری جلسه تشکر کرد، علی‌الخصوص تلاوت اول مراسم. این مهمان تاجیکستانی گفت، اگرچه مسلمان هستم، اما تا به‌حال تلاوت قرآن را به صورت زنده نشنیده بودم. بارها موسیقی و اشعار و آواز را زنده شنیده بودم. اما این چند دقیقه‌ای که ایشان امروز تلاوت کرد، نفهمیدم که معنی آیه چی هست، فقط می‌دانستم قرآن است، اما نمی‌دانم چه موسیقی‌ای داشت که اشک من را درآورد و نسبت به موسیقی‌های دیگر برتر بود. پس از صحبت‌هایش از ما خواهش کرد که با ما عکس بگیرد. وقتی ایستادیم برای گرفتن عکس، رفت و پرچم ایران را آورد و گفت باید پرچم ایران در عکس باشد تا خاطره شود.

پس از دقایقی سفیر با خوشحالی گفت: ما این همه سال داریم اینجا تبلیغ می‌کنیم، اما این سه دقیقه تلاوت، کار چندین سال ما را کرد. قرآن این کار را کرد. هم عاشق قرآن شد و هم علاقه‌مند به ایران شد. این تاثیر قرآن است. ما که در ایران زندگی می‌کنیم، چرا برای استماع تلاوت قرآن وقت نمی‌گذاریم. تلاوت زنده قطعا تاثیرگذاری‌اش از تلاوت غیر زنده بیشتر است.