به گزارش بابل نوین، اتفاقی که در چند ماه گذشته با همراهی بسیاری از اصولگرایان در خصوص امیر تتلو رخ داده، چنان ضربه ای به این جریان سیاسی زده است که اگر همه اصلاح طلبان و تجدیدنظرطلبان و معاندان نظام دور هم جمع می شدند نمی توانستند تا این حد اصولگرایان را تحقیر کنند.

به گزارش صراط، بحث بر سر شخصیت امیر تتلو نیست؛ قصد تحقیر و یا به طور کلی قضاوت درباره او وجود ندارد؛ اما آنچه مسلم است اینکه در نگاه اول خواننده ای با این شکل و شمایل، نوع پوشش، سابقه اظهارات عجیب و غریب و حتی محتوای آثار هنری او، قرابتی با جریان اصولگرا ندارد.

با این حال، به مرور زمان، این خواننده زیرزمینی، به روی زمین آمد و ناگهان با اظهاراتی که آشکارا با سابقه او در تناقض بود، خود را به برخی شخصیت های جریان اصولگرا منتسب کرد. تا اینجای کار هم اتفاقی و اشتباهی از جانب اصولگرایان رخ نداده؛ چراکه هر کسی از جمله تتلو در اظهارنظر آزاد است و مختار.

اما ماجرا وقتی غیرعادی شد که برخی اصولگرایان نیز به استقبال این فرد رفته و ناگهان چنان قدیسی از او ساختند که گویی الگوی مناسب، مطلوب و موردنظر آنها اوست!

اینکه امیر تتلو را به دیدار یک شخصیت بزرگ جریان انقلاب ببریم یا از او برای حضور در یک مراسم متعلق به همین جریان به عنوان یک مهمان ویژه دعوت کنیم، چه معنایی جز دادن بهانه به دست اصلاح طلبان و مخالفان نظام برای تمسخر جریان انقلابی دارد؟

اینکه مهمترین بحث یک برنامه متعلق به جریان انقلابی آشتی کنان این خواننده با یک بازیگر زن باشد، وهن اصولگرایان نیست؟

در مراسمی که حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسون امنیت ملی مجلس، عزت الله ضرغامی، رییس سابق صداوسیما، سید نظام الدین موسوی و امثال حمید رسایی هم حضور داشتند، صدای بلندتر متعلق به امیر تتلو بود. کاریکاتور او در مراسم نمایش داده شد واو بود که حرف هایش بیشتر از بقیه شنیده شد.

قصد این نوشته، ارزش‌گذاری روی این فرد نیست. اما واقعا باید پرسید چه چیز ظاهری از این خواننده خاص تغییر کرده که ناگهان برای اصولگرایان “عزیز” شده است؟ آیا رفتار و عقاید او مطلوب و منطبق با یک فرد مسلمان انقلابی شده؟ واقعا به جز چند پست اینستاگرامی عجیب و پر از ابهام، چه تغییر خاصی در این فرد ایجاد شده است؟

از این گذشته، حتی اگر این خواننده با آن سابقه تغییر رنگ که روزی پرسپولیسی دوآتشه بوده و حتی در تمرینات این تیم شرکت کرده و ناگهان اعلام کرده که استقلالی دوآتشه شده، به مسیر انقلاب بازگشته باشد، آیا باز هم می توان او را تا جایی پیش برد که کم کم به نماد و پرچمدار اصولگرایی و جریان انقلابی و حزب الله بدل شود؟!

اتفاقاتی که اخیرا در خصوص این فرد رخ داده، به جز پایین آوردن شان جریان اصولگرایی نتیجه دیگری نداشته است. به طور مثال، در همان مراسم مورد اشاره، آیا امثال نقوی حسینی، نشستن کنار امیر تتلو با آن ظاهر عجیب و غریب و قرار گرفتن زیر سایه او در یک مراسم ظاهرا متعلق به جریان انقلابی را توهین آمیز نمی دانند که به راحتی آن را پذیرفتند؟

دیگرانی که او را در بهترین جای سالن نشاندند و به جای این همه شخصیت بزرگ در جریان اصولگرایی، او را تکریم و روی سن دعوت کردند و با کاریکاتورش عکس یادگاری انداختند، از این کار خود رضایت دارند؟ هدف از چنین کاری، کمک به کدام آرمان انقلاب است؟
تتلو هر چه باشد، یک خواننده زیرزمینی با سابقه مشخص، یا حتی یک فرد توبه کرده، چرا باید در جایگاهی قرار بگیرد که آن را نماد اصولگرایی بدانند و زمینه برای طعن و تمسخر اصولگرایان توسط جریان های رقیب فراهم شود؟

بحث بر طرد افراد از سوی جریان انقلاب نیست؛ هر کسی بالقوه می تواند با تطبیق برخی باورها و رفتارها، جذب این جریان شود  اما این بدان معنی نیست که چنین فردی صرفا به دلیل اینکه باب دل بعضی از اقایان شده، ناگهان تا جایگاهی بالا برود که مثلا درباره فضای نقد کردن علیه دولت از وی سوال شود!/م

منبع: صراط