به گزارش بابل نوین، به نقل از روزنامه همشهری ورزشی، افتتاحیه بازی‌های کشورهای اسلامی در حالی در کشور همسایه ایران یعنی آذربایجان برگزار می‌شود که کاروان نسبتا بزرگی از ایران به این مسابقات اعزام شده است؛ این در حالی است که مسابقات کشورهای اسلامی از نظر اهمیت در میان مسابقات معتبر دنیا قرار ندارد و به نوعی در درجه سوم و در حد یک تورنمنت بین‌المللی و چندجانبه برگزار می‌شود. جدا از مسائل فنی، به نظر می‌رسد که اعزام کاروان ۳۰۰نفره به این مسابقات بیش از آنکه اهمیت داشته باشد، به پرشدن کارنامه مدال کمیته ملی المپیک و برخی از فدراسیون‌های ورزشی کمک می‌کند و درواقع این مسابقات یک دوپینگ مدالی برای المپیک ایران به حساب می‌آید. در کنار این مسائل اما گویا برای رسیدن به این مدال‌ها کمیته ملی المپیک در روند ثبت‌نام‌ها یا اسکان ورزشکاران ایرانی در مسابقات بازی‌های کشورهای آسیایی راه سخت‌تری نسبت به دیگر کشورها درپیش گرفته و از نظر مالی با مشکلاتی که در تبادلات میان کشورمان و آذربایجان که اتقافا همسایه و همرز ما نیز هست، روبه‌رو شده است. بر اساس اطلاعاتی که به همشهری ورزشی از باکو رسیده، تنها کشوری که برای کارهای اداری و مالی خود در این مسابقات پول نقد به همراه  آورده و تحویل مقامات مسابقات داده، ایران بوده است. به صورتی که مسئولان آذربایجانی مسابقات با تعجب نسبت به این پدیده نگاه کرده‌اند.
مساله مهم اینجاست که آیا کمیته ملی المپیک ایران از نظر مبادلات مالی بین‌المللی تحریم است که به صورت چمدانی با مبالغ هنگفت ارزی به مسابقات می‌رود؟ براساس آنچه مسئولان دولت ادعا کرده‌اند از زمان اجرایی شدن برجام، مشکلات بر سر تبادلات مالی برداشته شده است. این مساله در حالی است که گویا در ورزش چنین واقعه‌ای رخ نداده است.
وزیر ورزش در این باره اعلام کرد: «برجام علاوه بر گشایش اقتصادی در کشور در عرصه ورزش نیز دستاوردهای بزرگی داشته و با اجرایی شدن آن محافل بین‌المللی، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک تعاملات مثبتی با ایران داشته و رویکردشان به کلی تغییر کرده است. با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تقابل سیاسی با کشورهای دنیا جای خود را به تعامل سیاسی داده و به خاطر همین رویکرد کشورهای دنیا آمادگی دارند تا میزبانی مسابقات بین‌المللی را به ایران بدهند.»
اما جدا از محتوای سخنان وزیر ورزش به نظر می‌رسد که یکی از مهم‌ترین مسائل پیش‌رو که میزبانی‌های ایران را نیز تهدید می‌کند یا در مسابقاتی همانند کشورهای اسلامی ایران را جدا از دیگر کشورها کرده است، همین مساله تبادلات مالی است که نه تنها حل نشده که در برخی از موارد ورزش ایران را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است. به طور مثال در مسابقات قهرمانی شطرنج جهان بانوان، فدراسیون ایران که میزبان این مسابقات بود و مسئولان دولتی وزارت ورزش که با هیجان از گرفتن این میزبانی سخن می‌گفتند، در دادن جوایز دلاری مسابقات به شرکت‌کنندگان با مشکلاتی مواجه شدند که علیرغم زحمات کشیده شده، فدراسیون شطرنج ایران را تا مرز تعلیق بین‌المللی کشاند.
در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که کمیته ملی المپیک ایران نیز در مبادلات مالی بین‌المللی برای حضور در مسابقات با مشکلاتی مواجه است که به صورت چمدانی ارز را حمل‌ونقل می‌کند./ص