همچنین از پیامبر نقل است که فرمودند: من از فقر و نداشتن ثروت، بر امتم بیمناک نیستم؛ چیزی که من از آن نگرانم، فقر فکری و فقر اندیشه است.

کافیست همین دو فراز را کنار هم بگذاریم تا متوجه شویم، چرا علی ابن ابی‌طالب (ع)، جانشین بر حق رسول الله (ص) شهید جهل و نفاق می‌شود و چرا در کربلا، فرزند پیغمبر خدا به قصد قربت، توسط لشگری با عنوان جندالله سر بریده می‌شود!

این درسی است برای همیشه تاریخ و امروز نیز همه ما در هر جایگاه و مقامی، به‌قدر توان‌مان وظیفه داریم، هوشیار باشیم تا خدای نکرده، پای نفاق به گفتار و رفتارمان باز نشود و به‌دنبال فریب افکار عمومی نباشیم. استاد مطهری که خود قربانی نفاق فرقانیسم شد، چه نیک می‌گوید: «اگر یک جنبه انسانی را بخواهند ملاک و مشخصه زمان ما قرار بدهند، باید بگویند عصر نفاق! و اگر بگویند در عصر ما بزرگ‌ترین ماشینی که اختراع شده، چه ماشینی است؟ به نظر من ماشین قلب حقایق است!»

پس امشب که در سحرگاهش، شمشیر جهل و نفاق، فرق علم و اندیشه، بزرگ‌منشی و حق‎طلبی، عدالت و شرافت و در یک کلام، انسانیت را می‌شکافد؛ از خداوند منان بخواهیم، چشم ما را به حقیقت دین، مرام و مسلک پیامبر خدا و راه مولای‌مان علی (ع) روشن گرداند؛ تا بتوانیم وظایف انسانی و اجتماعی خود را بشناسیم و آنگونه که باید به آن‌ها عمل کنیم و از یاد نبریم که این مهم، با گروه‌گرایی، خودشیفتگی، لجاجت، پیشداوری و فراموش کردن منافع ملی سازگار نیست.

خداوند عاقبت همه ما را ختم به‌خیر کند./ص

باشگاه خبرنگاارن جوان