به گزارش بابل نوین، وقتی که خون نتواند به اندام‌های حیاتی بدن برسد، می‌تواند مشکلات مختلفی برای سلامت فرد به همراه داشته باشد. وقتی جریان خون در مغز محدود و کم می‌شود، به سکته‌ی مغزی می‌انجامد. هر چقدر فعالیت مغز با اکسیژن و مواد مغذی‌ای که توسط خون حمل می‌شود کمتر شود، میزان وقوع آسیب‌های مغزی دائمی هم زیادتر می‌شود.
در واقع خون مثل سوخت برای بدن است. اگر مغز را به مانند موتوری تصور کنیم و خون نتواند به آن برسد، مسلما نمی‌تواند عملکرد خود را به درستی انجام دهد. جریان خون در مغز می‌تواند به خاطر  انسداد (سکته‌ مغزی اسکمیک) و یا پارگی رگ‌های خونی (سکته‌ مغزی هموراژیک) کم و محدود شود. سکته‌های مغزی هم می‌تواند خفیف باشد.
یک سکته‌ی مغزی می‌تواند بر اساس این که کدام بخش مغز، جریان خونی‌اش کاهش یافته است به تأثیرات طولانی‌مدت زیادی بیانجامد. برای مثال ممکن است تکلم فرد دچار مشکلاتی شود. اما تحقیقات نشان می‌دهد که سکته‌ی مغزی می‌تواند بر روی حافظه هم تأثیرات طولانی مدتی بگذارد.
محققان طی تحقیقاتی، اطلاعات مربوط به ۲۳۵۷۲ آمریکایی ۴۵ ساله و بالاتر را بررسی کردند. پیش از آنکه آنها در این تست شرکت کنند، هیچ سابقه‌ای از آسیب‌های شناختی نداشتند. تست‌ها با توجه به مهارت‌های فکری و حافظه‌ی آنها انجام شد.
در طی این آزمایش ۶ تا ۱۰ ساله، حدود ۵۱۵ نفر از شرکت‌کنندگان دچار سکته‌ی مغزی شدند. آنها نتایج به دست آمده را با آن دسته از افرادی که سکته‌ی مغزی نداشتند مقایسه کردند. آنچه محققان دریافتند این بود که افرادی که دچار سکته‌ی مغزی شدند، میزان مهارت‌های شناختی‌شان کاهش یافته بود. این مسئله بر قدرت یادگیری، شناخت کلی و حافظه‌ی کلامی آنها هم تأثیر گذاشت./ص